
Ὁ νεαρός Κωνσταντῖνος πῆρε ἀπό μικρός μία σπάνια πνευματική διαπαιδαγώγηση καί ἔμαθε καί τήν Ἑλληνική γλῶσσα. κατά τήν ἐφηβεία καί τήν νεότητά του συνήθιζε νά ἐπισκέπτεται τήν Μονή Τσερνίκας. Τότε Ἡγούμενος ἦταν ὁ Ὅσιος Στάρετς Γεώργιος, μαθητής τοῦ ὁσ. Παϊσίου Βελιτσκόφσκυ, φορέας τοῦ Ἁγιορειτικοῦ μοναστικοῦ πνεύματος καί τῆς Φιλοκαλικῆς πνευματικῆς παραδόσεως. Στήν Μονή αὐτή, σέ ἡλικία 20 ἐτῶν, ἀσπάσθηκε τόν μοναχικό βίο τό 1807 καί ὑποτάχθηκε στόν Ἡγούμενο Στάρετς Τιμόθεο.
Ἡ ἐξέλιξη τοῦ νεαροῦ Κωνσταντίνου ἐπηρέασε τήν ζωή τόσο τῆς μητέρας, ὅσο καί τοῦ πρεσβύτερου ἀδελφοῦ του. Ἡ μητέρα του ἀσπάσθηκε τόν μοναχικό βίο καί κοιμήθηκε στήν Μονή Πασάρεα ὡς Μεγαλόσχημη Φιλοθέη. Ὁ ἀδελφός του χειροτονήθηκε Ἱερεύς καί ἀργότερα ἔγινε Μοναχός (μνημονεύεται ὡς Ἱερομόναχος Ἀκάκιος).
Κατά τό «Ρουμανικό Γεροντικό», ὁ Στάρετς Τιμόθεος «τόν ἐμπιστεύθηκε ὡς κειμήλιο μεγάλης πνευματικῆς ἀξίας στόν Πνευματικό Ποιμένα, ἐπειδή ἦταν ξακουστός Γέροντας τοῦ Μοναχισμοῦ καί ἀπό τούς πρώτους μαθητές τοῦ Στάρετς Γεωργίου, ἄνθρωπος μέ ὑψηλή ζωή». Κάτω ἀπό τήν ἐπίβλεψη τοῦ ἔμπειρου αὐτοῦ Πνευματικοῦ Πατέρα, ὁ νεαρός δόκιμος προχώρησε στήν μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Πατερικῶν ἔργων, ὅπως προέβλεπε ἡ μοναστική τάξις τοῦ ὁσ. Παϊσίου. Ταυτόχρονα ἐργαζόταν στό ξυλουργεῖο τῆς Μονῆς, ὅπου κατασκεύαζε ξύλινους σταυρούς εὐλογίας, γιά τίς ἀνάγκες τῶν μοναχῶν καί τῶν προσκυνητῶν.
Τόποι καί πρόσωπα τῆς ζωῆς τοῦ ἁγ. Καλλινίκου
Ἡ Μονή Πασάρεα
Ἡ Μονή εἶναι γυναικεῖα καί ἔχει ἕνα ἰδιορρύθμο σύστημα μοναχικῆς ζωῆς. Ἡ 160 περίπου μοναχές της ζοῦν σέ μικρές ἤ μεγάλες μοναχικές συνοδείες, σέ ἰδιαίτερο γιά κάθε συνοδεία οἴκημα, γύρω ἀπό τό μεγαλοπρεπέστατο Καθολικό. Τῆς συνοδείας ἡγεῖται μία Γερόντισσα καί τῆς Μονῆς ἡ Ἡγουμένη. Κύριο διακόνημα τῶν ἀδελφῶν εἶναι ἡ ραφή τῶν ἀμφίων τοῦ Κλήρου ὁλόκληρης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας! Γιά τόν σκοπό αὐτό λειτουργεῖ στήν Μονή ἕνα κανονικό ἐργοστάσιο στό ὁποῖο οἱ μοναχές ἐργάζονται καί ἀπό τό ὁποῖο μισθοδοτοῦνται, μέ δικαίωμα συντάξεως! (Τά ὑφάσματα ραφῆς τῶν ἀμφίων ὑφαίνονται στό ὑπερσύγχρονο ἐργαστήριο μιᾶς ἄλλης μονῆς — τῆς Μονῆς Τσιγκανέστ, 30 χιλμ. ἀπό τό Βουκουρέστι — ὅπου 160 μοναχές ἀσχολοῦνται μέ τό διακόνημα αὐτό!).
Στήν Μονή λειτουργεῖ ἀκόμη καί Θεολογική Σχολή, ἀποκλειστικά γιά μοναχές τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας.
Στό Κοιμητήριο τῆς Μονῆς, πίσω ἀπό τό Καθολικό, στό μέσο τῆς μεγάλης αὐλῆς, εἶναι ἐνταφιασμένες πολλές προσωπικότητες τῆς Ρουμανικῆς πρωτευούσης.
Ἡ
Μονή Τσερνίκας

Τό ἔτος 1608 ἀπό τήν ἡσυχαστική μοναστική ἑστία προέκυψε ἡ Μονή, παράλληλα ὅμως συνεχίστηκε καί ὁ ἡσυχαστικός βίος μέχρι τό τέλος τοῦ 17ου αἰ. Περίπου στά μέσα τοῦ 18ου αἰ. ἡ Μονή ἐρημώθηκε λόγῳ ἐπιδημίας πανώλους. Τό 1781 κατοίκησε στήν Τσέρνικα ὁ Ὅσιος Στάρετς Γεώργιος, μαθητής τοῦ ὁσ. Παϊσίου Βελιτσκόφσκι, ὁ ὁποῖος διοργάνωσε τήν Μονή καί ἔδωσε νέα ὤθηση στήν πνευματική ζωή.
Σήμερα ἡ Μονή Τσερνίκας — καί λόγῳ τῆς γειτνιάσεως μέ τό Βουκουρέστι — ἀποτελεῖ τό κυρίως ἀξιοθέατο τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας. Στήν Μονή διατηρεῖ κατοικία ὁ ἑκάστοτε Πατριάρχης, λειτουργοῦν Ἐκκλησιαστικό Μουσεῖο καί Ἱερατική Σχολή καί στό Κοιμητήριο τοῦ ἁγ. Νικολάου ἔχουν ἐνταφιασθεῖ μεγάλες προσωπικότητες τῆς Ρουμανικῆς ἐκκλησιαστικῆς — καί ὄχι μόνο — ζωῆς (ὅπως ὁ διαπρεπής Δογματολόγος π. Δημ. Στανιλοάε, κ.ἄ.). Ἡ Μονή ἐπανδρώνεται ἀπό ἀδελφότητα 50 περίπου μοναχῶν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου